- آرزویم این بود که نرود؛ دعا کردم، صحبت کردم (البته دیر بود)، دنبال فعالیتی گشتم که همینجا انجام دهد و… اما نشد. حالا فقط دلم خوش است که بر میگردد…
- مانده ام که پروژه بزنم، گرچه به خاطر کرونا همه تعطیل شده اند. چند بار پروژه عوض کرده ام و پروژه اصلی هم نشد، حیف. گرچه پروژه خوبی مدنظرم است ولی حیف از پروژه اصلی…
- موفقیت شکست موفقیت شکست شکست موفقیت به زور شکسـ…
- قبلا مک او اس 7 و 8 و 9 و Rhapsody و OpenSTEP و Catalania را روی شبیه ساز نصب کرده بودم، این چند روزه MacOS X 10.0 و 10.2 را با کمی دردسر روی qemu نصب کردم؛ لذت داشت. فهمیدم برای تعویض cd در حین اجرای سیستم عامل باید از این دستور استفاده کنیم (قبلش با Ctrl + Alt + 2 باید پنجره دستورات شبیه ساز را باز کرد):
1change ide1-cd0 /path/to/some.iso - چقدر این چند روزه مرگ و میر زیاد شده؛ مرگ و میر کرونا را نمیگویم. حدود یک ساعت پیش خبر رسید که یکی از اقوام که شوهر و پسرهایش توسط صدام مفقودالاثر شده بودند فوت کرد. زندگی اش همیشه مرا یاد داستان های غمناک می انداخت؛ پایان خوش اش بیشتر…
پستهای دستهبندی شده به عنوان نوشتهها
الهی قلبی محجوب…
…
۱- من زیادی به جزئیات کار دقت می کنم یا واقعا نباید بالای سر تخت بیمار اینطوری لامپ های خیره کننده ی LED گذاشت؟
۲- لامصب شکلک گذاشتی وسط نسخه؟ 😐
دانشنامه “آزاد”!
…
احساس میکنم مسئول بررسی و تایید انتشار بازیهای آریو پشت دستگاه مُرده! 😐
ثانیه ها میگذرد
نکاتی در مورد استفاده صحیح از تلویزیون شهری در مراسمات
نمیدانم بحث را از کجا شروع کنم؛ تلویزیونهای شهری از هنگامی که وضوح بیشتر از HD و تراکم پیکسلی زیاد را آغاز کردند (یعنی پیکسلها بسیار ریزتر و نزدیکتر از تلویزیون های محیطی و تابلو روانهایی که از چند متری هم پیکسلهایشان معلوم است هستند)، جای خود را در مراسمات داخل سالن به جای پروژکتور و اجسام تزئینی و مراسمات فضای باز که امکان نصب پروژکتور وجود ندارد باز کردند.
به شخصه از تلویزیون شهری و پروژکتور در مراسمها خوشم میآید؛ پس زمینه متحرک میتواند بسیار از خشکی مراسمها بکاهد، به اجراها طراوت ببخشد و حتی با حال و هوای افراد حاضر در مراسم بازی کند. به طور مثال در یک مراسم دعا ابتدا یک پس زمینه کلی داشتیم؛ در هنگام خواندن دعا تصویر سخنران و زیرنویس دعا را روی تلویزیون انداختیم و در انتهای مراسم که مداح دلهای همه را به کربلا برد، ما هم تصاویر و فیلمهای پر احساس مرتبط را پخش کردیم. اینطور شد که بعد از مراسم از بخش تلویزیون شهری بسیار تشکر کردند؛ اما اگر یک بنر در پس زمینه بود چه اتفاقی میافتاد؟ در همه حال همان پس زمینه کلی را داشتیم (و بماند که نیم ساعت مانده به شروع مراسم تازه به ما سفارش دادند که پس زمینه اصلی را فلان طور کنید!).
با این حال استفاده از تلویزیون شهری میتواند گاهی اوقات باعث خراب شدن مراسم و اعصاب خوردی مردم شود! در ادامه به چند مورد اشاره میکنم:
1- مجبور نیستید از تلویزیون شهری استفاده کنید!
اگر مراسمتان روندی یکنواخت دارد و با یک بنر کارتان راه می افتد و یا اگر گرافیستی ندارید که برای هر بخش تصویری کار کند و یا اصلا گرافیست ندارید و از مسئول تلویزیون بیچاره توقع دارید برایتان در لحظه بنر بزند و پخش کند مجبور نیستید تا کلی هزینه کنید و از تلویزیون شهری استفاده کنید؛ در عوض هزینه ی بسیار کمتری بدهید تا برایتان یک بنر شکیل طراحی کنند و همان را استفاده کنید. تصویر زیر را ببینید:
فونت زشت و درشت، یک کار عجله ای، بدون هرگونه ملاک زیبایی؛ خب چرا؟
2- مواظب مقدار نور تلویزیون شهری خصوصا در شب باشید!
در تصویر قبل، سعی کنید تا چهره ی فرد بالای سن را به دقت مشاهده کنید (نور نمایشگرتان را هم تا ته بالا ببرید تا بیشتر با آن تلویزیون هم ذات پنداری کرده باشید!). اگر مشکلی ندارید که خوش به حالتان؛ اما اگر مثل من و خیلی افراد دیگر چشمانتان به نور حساس باشند حتما میگویید خدا لعنتت کند در شب تاریک تصویر سفید انداخته ای، نور تلویزیون را هم تا ته بالا برده ای، یکراست می آمدی پروژکتور در چشممان روشن می کردی! جدا حکم لامپ را دارد ببنید چطور از پشت سر نور داده:
3- تلویزیون شهری، قاتل الدوربین!
حتما تابحال شده که با دوربین گوشی از نمایشگرتان فیلم یا عکسبرداری کنید و نوار مشکی به وجود آمده روی نمایشگر را مشاهده کرده اید. این مشکل را در کنار مشکل تراکم پیکسلی و نور زیاد تلویزیون شهری که بگذارید، تصویربردار بیچاره باید کله اش را به دیوار بکوبد! مشاهده کنید که چطور تصویر سفید با نور زیاد انداخته اند و تصویربردار برای آنکه تصویر مجری را ثبت کند مجبور شده ISO را زیاد کند و نتیجه چنین آشی شده است:
ضمن اینکه اقدام به کشیدن تصویر برای پر کردن کادر 3:1 توسط مسئول مربوطه را محکوم می نماییم!
اگر شما یک مسئول پخش تلویزیون شهری (اپراتور تلویزیون شهری) هستید، سعی کنید در حین مراسم در جاهایی که نیازی به تغییر تصویر نیست بین جمعیت حرکت کنید و ببینید که مردم تصویر را چطور میبینند. اگر هم مسئول مراسم هستید یکبار مسئول تلویزیون شهری را پای نتیجه کارش بنشانید 😁 یا اقلا یک نفر را در بین جمعیت داشته باشید که ناهماهنگی ها را به شما گزارش کند؛ به حرفش هم گوش کنید (مثل من که هر پیشنهادی میدهم یکی به قبایش بر میخورد 😐)
تبلیغ مستقیم ممنوع!
پسرم،
زمانی که به اندازه ی تو کوچک بودم معلم ادبیاتی داشتیم که اگر در انتهای انشایمان (که آن زمان برای نوشتن متن های جالب با همکلاسی ها مسابقه میگذاشتیم) میگفتیم نکته ی اخلاقی: فلان و بیسار، از ما نمره کم میکرد! وقتی میگفتیم چرا میگفت نکته ی اخلاقی باید در داخل انشایتان باشد نه اینکه مستقیم به مردم بگویید.
پسرم، از آن موقع تا به امروز، هر چه بیشتر انسان هایی را میبینم که مستقیما به بیان پند و اندرز و نصیحت میپردازند و نتیجه اش را روی جامعه هدفش میبینم، بیشتر به این نکته ایمان میآورم که تاثیرگذاری فرهنگی باید غیر مستقیم باشد! اگر میخواهید تاثیر فرهنگی بگذارید باید در لحظه نصیحت را تزریق کنید (و به قولی کسی قبل و بعدش هم قاقالیلی نشان دهید)؛ انسان ها از کسی که رابهرا تزریق میکند متنفر میشوند!
جنس ارزان، بیچاره ات میکند!
پسرم!
اگر بخواهم نتیجه چند سال فعالیت در زمینه الکترونیک (مشخصا این یک سال و خورده ای) را در یک جمله به تو بگویم، این است که: “منبع تغذیه (آداپتور) ارزان نخر پشیمان میشوی!”
دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.
امام رضا (ع)